ആമ്പല്‍ കുളം
അന്നൊരു വേനലില്‍ കാല്‍ നനച്ചൊരാ, ആമ്പല്‍ കുളത്തിനിതെന്തു പറ്റി; ഇഷ്ടിക കട്ടയും സിമെന്റും കൊണ്ടുണ്ടാക്കിയ , ചുമരുകള്‍ക്കടിയില്‍ മറഞ്ഞു പോയി . കല്ലെറിഞ്ഞുണ്ടായ ഓളങ്ങളും പിന്നെ കാല്‍മുട്ട് തഴുകുന്ന ഇലകളും അവയൊന്നും ഇല്ലിന്നു അവിടെ - ഭൂമിയുടെ ഭംഗിക്കും ഭംഗമായൊരു നാലു നില കെട്ടിടം മാത്രം . പണ്ടു പാടത്ത് പട്ടം പറപ്പിച്ചതും, കൂട്ടുകാരുമൊത്ത്‌ ചേറില്‍ കളിച്ചതും , പിന്നെ പോയി കുളത്തില്‍ നീന്തി കുളിച്ചതും , അങ്ങനെ ഒരു മോഹം ഇനിയാര്‍ക്ക് വെറുതെ. ആമ്പലിന്‍ പൂവ് അടര്‍ത്തിയെടുത്തതും, അയലത്തെ പെണ്ണിന്റെ പ്രേമം ചോദിച്ചതും , അവളുടെ ചേട്ടന്റെ തല്ല് മേടിച്ചതും , അങ്ങനൊരുപാട് ഓര്‍മകള്‍ ആ കുളം ഉള്ളില്‍ ഉണര്‍ത്തും . അമ്മയുടെ അമ്മിഞ്ഞ പാലിന്റെ മധുരം നുകരും പ്രായത്തില്‍ തന്നെ, കംപ്യൂട്ടെറിന് ചോട്ടില്‍ അടയിരിക്കും കുഞ്ഞുങ്ങലുണ്ടോ അറിയുന്നു ആ കുളത്തിന്‍ മഹത്വം ; അത് നല്കിയ ആത്മ സുഖം. ഇനിയും ഒരു വേനലില്‍ പറ്റുമോ എനിക്കത്, ആമ്പല്‍ പൂവുകള്‍ അടര്കാനും , ആ കല്പടവുകളില്‍ കിടക്കാനും , ഇല്ലിനി ഇല്ല , അങ്ങനെ ഒരു സ്വപ്നം, എന്നതാണ് ദുഃഖസത്യം . --രാഹുല് എസ്സ് നായര് Photo Coutesy: Sandeep Pillai http://sandeep.pixelring.net