അമൃതം
കാതില്‍ വിതുംബുമാ സ്വരം, എന്‍ മനസ്സില്‍ തഴുകി തലോടവേ , കൊതിച്ചു ഞാന്‍ ഒരു നിമിഷം , മിഴികളാല്‍ അവളെ സ്പര്‍ശിക്കുവാന്‍. തെങ്ങുമാ നൊമ്പരം കണ്ണുനീര്തുളളിയായി, കവിളില്‍ നനവാര്‍ന്നു വീഴവെ , അവളുടെ ഓര്‍മകള്‍ ഒരു മഞ്ഞുതുള്ളിയായി, എന്‍ ഹൃദയത്തിന്‍ സ്പന്ദനം കവര്‍ന്നെടുത്തു. സ്നേഹം തുളുംബിയ ഹൃദയത്തിന്നിപ്പോള്‍ , വിഷാദം കലര്‍ന്ന രാഗമായി, വന്ധ്യമാം മേഘം കരയുമാ രാഗം കേട്ട്‌, ജീവിതം താനെ നിലച്ചു പോയി. താളത്തിലൊഴുകുന്ന പുഴയുടെ ഓളങ്ങള്‍, താലമെന്തെന്നറിയാതലഞ്ഞു പോയി. കാലത്തെ മാറ്റുന്ന കാറ്റിന്‍റെ അലകള്‍, എങ്ങോട്ടെനില്ലാതകന്നു പോയി. അവളുടെ ഓര്‍മകള്‍ എന്നെന്നും എന്നുള്ളില്‍, ഒരു തീക്കനലായി ശേഷിക്കവേ , അങ്ങകലെ ജ്വലിക്കും സൂര്യ ഗോളം പോല്‍ , എന്‍റെ ജീവിതം കത്തി കരിഞ്ഞു പോയി. പല ജന്മം മതിയല്ല മറക്കാനാ സ്മ്രുതികളെ, സ്നേഹത്തിന്‍ ചൂടിനാല്‍ ഒരുക്കിയ ഹൃദയങ്ങളെ; അവളുമായി വിരല്‍ കോര്‍ത്ത് നടന്നൊരാ ഓര്‍മകള്‍, നെഞ്ചിലെ തൊട്ടിലില്‍ താലോലിച്ച മോഹങ്ങള്‍, എല്ലാം ഒരു വിരല്‍ പാടുപോല്‍ എന്‍ മനസ്സില്‍ പതിഞ്ഞു. എന്നെ തനിച്ചാക്കി പോയവള്‍ അകലേയ്ക്കു, മണ്ണിനും വിണ്ണിനും അറിയാത്ത ദൂരേയ്ക്ക്, എന്നുടെ ചുറ്റും നിന്നൊരാ മുളംകാട് , കാറ...